Metoda Warnkego
Metoda Warnkego
Założenie metody:
Założeniem metody Warnkego jest oddziaływanie podczas treningu na zmysły wzroku, słuchu i motorykę ćwiczącego. Unikatowość metody stosowanej przez terapeutów wynika z zaangażowania pacjenta w trening (ćwiczący nie tylko słucha, ale także odpowiednio reaguje na występujące bodźce).
Odpowiedzi uzyskane przez pacjenta w czasie diagnozy porównywane są do norm wiekowych, na podstawie których terapeuta tworzy plan treningowy. Zgodnie z założeniami metody Warnkego, trening dostosowywany jest do posiadanych w danym momencie umiejętności pacjenta.
Przeznaczenie metody:
Zaburzenia przetwarzania słuchowego ( APD )
Zaburzenia centralnego przetwarzania słuchowego są to problemy z prawidłowym zrozumieniem informacji słuchowej, mimo braku uszkodzenia słuchu obwodowego.
Wybrane Objawy:
- opóźniony rozwój mowy,
- zaburzenia artykulacji,
- trudności w robieniu notatek ze słuchu,
- trudności z rozumieniem mowy zwłaszcza w salach z pogłosem lub w większym gronie osób.
- trudności w rozumieniu mowy niewyraźnej, stłumionej,
Dysleksja
To specyficzne trudności w nauce czytania i pisania, przy stosowaniu standardowych metod edukacyjnych oraz co najmniej przeciętnym poziomie rozwoju intelektualnego. Dysleksji nie diagnozuje się, kiedy występują zaburzenia pracy analizatorów (wzrok, słuch) lub choroby neurologiczne.
Wybrane objawy:
- słaba koordynacja ruchów całego ciała, kłopoty z utrzymaniem równowagi,
- ograniczona sprawność rąk,
- zaburzona koordynacja wzrokowo-ruchowa: trudności z konstruowaniem budowli z klocków, kłopoty z układankami, puzzlami, problemy i niechęć do rysowania,
- nieprawidłowy chwyt, trudności w czynnościach samoobsługowych,
- opóźniona lateralizacja, brak przejawów preferencji ręki,
- słaba orientacja w schemacie ciała,
- opóźniony lub zaburzony rozwój mowy: przekręcanie wyrazów, trudności z rozpoznawaniem oraz tworzeniem rymów i aliteracji,
- trudności z zapamiętywaniem wierszyków, piosenek, sekwencji nazw,
- mały zasób słów, duża liczba błędów gramatycznych,
- zaburzone procesy automatyzacji w obszarze integracji percepcyjno-motorycznej
Zaburzenia lateralizacji
Lateralizacja zwana jest funkcjonalną przewagą stronną, asymetrią funkcjonalną lub dominacją stronną. Jest to stronność ciała, czyli przewaga jednej strony ciała nad drugą. Procesy wzrokowe i słuchowe podzielone są pomiędzy obie półkule. Pomiędzy obydwoma półkulami istnieje stała łączność oraz współpraca, co stanowi o ich jedności.
Proces lateralizacji rozpoczyna się już w okresie embrionalnym. W 7 miesiącu życia dziecka można zaobserwować preferencje co do wyboru ręki, ale ostatecznie proces lateralizacji kończy się w wieku 6-7 lat.
Wybrane objawy:
- zaburzenia koordynacji,
- dyspraksja,
- zaburzenia manipulacji przedmiotami,
- zaburzenie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni,
- niezdarność,
- trudności w nauce szkolnej,
- problemy z koncentracją, skupieniem uwagi i pamięcią,
- opóźniony rozwój mowy,
- problemy z artykulacją,
- problem ze śledzeniem wzrokowym,
- problemy z pisaniem,
- przestawianie i opuszczanie sylab i wyrazów,
- mylenie liter o podobnym kształcie,
- opuszczanie bądź dodawanie liter,
- nadaktywność ruchowa,
- problemy ze słyszeniem w hałasie,
- zaburzenia pamięci słuchowej,
- problemy z planowaniem i wykonaniem sekwencji ruchów,
- kłopoty z zasypianiem.